UN PREMIER AMOUR

Riguelle heeft de afgelopen 5 jaar de weg teruggevonden naar zijn eerste liefde: het franse chanson. Van de lange reeks concerten moést wel een album komen: Un Premier Amour is een feit! Het solodebuut van RIguelle, op zijn 50ste dan nog wel !

Voor het eerst sinds het Red Harmony-album Dielectric Union kroop Riguelle weer zelf in de pen. Die 6 nieuwe songs worden aangevuld met een met zorg en smaak uitgekozen verzameling liederen van lang en iets minder lang geleden, gevonden op de zolders van zijn ouders en grootouders, op rommelmarkten en in de platenkasten van vrienden en vriendinnen.

Riguelle wordt vergezeld door zijn trouwe compagnons de route pianist Jan Hautekiet en gitarist Chris Peeters, versterkt met bassist Jasper Hautekiet en drummer Dirk Jans. Riguelle riep ook de hulp in van het uitstekende strijkkwintet Ensemble Piacevole, dat eerder al zijn sporen verdiende met o.a. Philip Catherine. Martin Valcke, arrangeur par excellence, schreef uitmuntende strijkarrangementen voor de helft van het album. Aan Frank Vander linden werd vriendelijk doch met aandrang gevraagd om de productionele leiding in handen te nemen en daarover zegt Frank zelf: "Riguelle kan vanalles en veel, maar als hij zijn ware muzikale hart toont, dan kan hij nog net dat tikje meer. Ik voelde direct dat de nummers van 'Un premier amour' -zowel de covers als de nieuwe chansons - recht uit de ziel kwamen. Het was dus een eer en een genoegen om de opnames in goede banen te helpen leiden."

Veertien liederen zingt Riguelle in zijn zeer geliefde eerste landstaal. Hij doet het met passie en overgave, nadat het een halve eeuw heeft liggen rijpen in zijn hart en ziel. Hij doet het omdat het leven hem ertoe dwingt. En omdat hij met zijn vriendjes wil spelen.

SONGS FROM THE BRILL BUILDING

De eerste ontmoeting tussen Patrick Riguelle en John Terra gebeurde begin 2009 op een gastoptreden van Terra bij het Nieuwste Show Orkest (olv. toetsenist Paul Poelmans), met onder meer Riguelle in de rangen. John stelde er voor om, naast zijn Nederlandstalig repertoire, enkele nummers van zijn grote voorbeeld Neil Diamond te zingen. Het publiek ging plat bij het aanhoren van de eerste noten. En bij de band gingen de haren overeind…

“Songs from the Brill Building” is het mooie vervolg daarop. In dit avondvullende liedjesprogramma brengt het kersverse showbizzkoppel Riguelle/Terra een eigenzinnige greep uit de muziek waar het samen schatplichtig aan is. Stijlvol begeleid door enkele van Riguelle’s Laatste Show makkers. John Terra in het Engels? Een primeur voorwaar…

DIELECTRIC UNION

Patrick Riguelle en Jan Hautekiet komen van ver. Van Ukkel en Brussel, respectievelijk. Die sociale achterstand maakten ze pas goed toen ze, gepokt en gemazeld in talloze groepjes met jeugdbrand, elkaar vonden in Red Harmony. Na een toevallige ontmoeting in het ontwenningscentrum van Leut in 1988 werden hechte banden gesmeed die in 1997 resulteerden met een eerste concert in het Candelaershuys in Ukkel. Back to Patricks roots, dus. Klassieke songs van The Beach Boys, XTC, Costello, Kevin Coyne en Neil Young werden - bien etonnés de se retrouver ensemble- tot op het bot uitgebeend en met alleen maar piano en soepele stem in een geheel eigen kleedje gepast.

Op Dielectric Union staan voor het eerst twee handenvol homegrown Riguelle-Hautekiet-nummers en je vraagt je af waarom dat godverdomme zo lang heeft moeten duren. In de vermaledijde week van 11 september vorig jaar opgestart in Dranouter, dit jaar afgewerkt in de kasteelhoeve van Ny: kosten noch torens werden gespaard om hier een meesterwerk van te maken. En dat is het geworden: 10 eigen nummers, 2 van huiscomponist dirk Blanchart en eentje van Peter Gabriël horen samen als een roedel jonge honden bij een multi-getepelde moeder. De sfeer: intens. Dit is geen vrijblijvende huppeldepup, maar songs die als een vent op je afstappen, met meer karakter en met een langere afdronk dat een fles Glenfiddich van een goed jaar. Men moet dit horen om te geloven: de anders zo fijnbesnaarde Jan Hautekiet keert zich op ontelbare soorten vleugels en doehetzelforgels binnenstebuiten, opgejaagd door Riguelle die zijn stembanden feilloos door de gevaarlijkste haarspeldbochten stuurt. Partner in crime is de qua waanzinnige getalenteerdheid zeer waanzinnig getalenteerde Geoffrey Burton, een producer die met Red Harmony deed wat Rick Rubin deed met de Red Hot Chili Peppers: dankzij hem vond de groep zichzelf rücksichtlos opnieuw uit. Sheer fucking genius.

RED HARMONY

Patrick Riguelle & Jan Hautekiet zijn weer op pad. Met een fonkelnieuw repertoire en een brandschone ritmesectie. Na samen in tal van projecten actief te zijn geweest namen ze in 1998 het album A minor thing op, dat in België en Nederland op veel belangstelling en een warm onthaal kon rekenen, gevolgd door een succesvolle toer, waarop ze volledig ontplugd hun lievelingsnummers speelden. Die kleine atoomfusie krijgt nu een bredere dimensie met Red Harmony. Bassist Werner Lauscher en drummer Joost Van den Broeck zijn de perfecte compagnons de route voor deze nieuwe etappe. Red Harmony bijt zich vast in tijdloos repertoire met slechts één doel voor ogen: speel- en luisterplezier.

Riguelle & Hautekiet speelden apart of samen al bij K13, Brendan Croker, Kadril, Spelers & Drinkers, Silver Foxes, dirk Blanchart, The Scabs, The Responsibles, LSP-Band, The Radio’s, Paul Louka, Eikels Worden Boomen .... Bassist Werner Lauscher komt uit Aachen. Hij speelt in Duitsland met saxofonist Claudius Valk en pianist Joachim Kühn, maar hier ook bij Jo Lemaire en Zakformaat XL. Drummer Joost Van den Broeck maakte na de Jazzstudio zijn grotemensen-debuut bij De Mens, en transfereerde daarna naar Soulsister. Hij speelt bij My Velma, en is ook de drummer in De Laatste Show. Riguelle & Hautekiet brengen met Red Harmony songs uit graniet die geen vezel onberoerd laten. Maak van uw steen een hart en u beleeft een onvergetelijke avond.

A MINOR THING

Wat gebeurt er als twee heren van respectabele afkomst en leeftijd op een podium intiem worden bij een vleugelpiano? Onherroepelijke dingen: zij zoeken en vinden mekaar in muziek die hen werd voorgeschreven door wonderdokters als Elvis Costello, Jacques Brel, Robert Long, Peter Hammill, David Baerwald, Rodgers & Hart, Brian Wilson, Richard Thompson, Andy Partridge, Keith Jarrett, Kevin Coyne, Wim Sonnevelt, John Cale.

Zanger Patrick Riguelle en pianist Jan Hautekiet realiseren een jongensdroom: volledig ontplugd, alleen met een paar stembanden en 88 toetsen, nummers brengen die hetzij onbekend, hetzij allang vergeten zijn.